Był rok 797, a panowanie Karola Wielkiego miało osiągnąć swój szczyt. Miecz monarchy stał się gwarantem stabilności Kościoła w zakresie władzy świeckiej, ale także jego ekspansji na poziomie duchowej dominacji w Europie. Wkrótce potem papież Leon III koronował go na cesarza Zachodu. Jednak w opactwie w Niemczech przechowywany jest bajeczny przedmiot, chroniony największą tajemnicą, która, jak mówią, daje królowi nieograniczoną władzę; ale który właśnie z tego powodu wzbudza w swoich wrogach nieumiarkowane pragnienie posiadania. Po śmierci niestarzejącego się Ramira, ucznia mnicha, który wywiózł je z Hiszpanii, aby nie wpadło w ręce muzułmanów i którego reputacja wszechpotężnego maga uczyniła go jego groźnym strażnikiem, w opactwie toczyła się okrutna walka między różnymi grupami szpiegów na żołd wielkich mocarstw tamtych czasów, aby je pochwycić. Przynajmniej po to, by wykorzystać to na własną korzyść. Aby to zrobić, nie zawahają się przed morderstwem i torturami. Kiedy jednak w końcu udaje im się znaleźć przed upragnionym obiektem, systematycznie umierają, ponieważ nie znają klucza, który pozwoliłby im prawidłowo z niego korzystać. Bernardo, młody nowicjusz, który niedawno przybył do klasztoru, w końcu ją odkryje.