این کتاب در سکوت و در ساعات آرامی که دنیا سنگین به نظر می‌رسید و کلمات تنها راه نفس کشیدن بودند، نوشته شده است.

آینه زندگی یک کتاب راهنما نیست. نوید بهبودی سریع را نمی‌دهد یا وانمود نمی‌کند که همه پاسخ‌ها را دارد. این کتاب صرفاً مکانی است - مکانی نرم و آرام - که قلب‌های شکسته می‌توانند در آن آرام بگیرند، جایی که غم ناگفته دیده می‌شود، و جایی که سرانجام سنگینی باری که بر دوش کشیده‌اید، تصدیق می‌شود.

این صفحات برای کسانی است که در حالی که آرام آرام از هم می‌پاشند، لبخند زده‌اند. برای کسانی که در میان جمعیت احساس نامرئی بودن کرده‌اند. برای کسانی که فقدان، تبعید، دلشکستگی را تحمل کرده‌اند و هنوز شجاعت بیدار شدن دوباره را یافته‌اند.

اگر تا به حال زمزمه کرده‌اید: "آیا فقط من اینطور احساس می‌کنم؟" - این کتاب پاسخ من است: نه، فقط شما نیستید.

ما این مسیر را با هم طی می‌کنیم - نه به سوی فراموش کردن درد، بلکه به سوی درک آن. به سوی امید. به سوی آرامش. به سوی خودتان.

بیایید شروع کنیم