Dilbilgisi, temel dil becerileri içerisinde yer alan okuma, yazma, konuşma hatta dinlemenin tam merkezinde, olmazsa olmaz kurallar manzumesidir. Bu itibarla bir dilin sağlıklı öğrenilmesi o dilin dilbilgisi kurallarına vukufiyet oranıyla irtibatlıdır.
Her dilin kendine özgü sözcük türleri, bunların yapıları, cümle içerisinde dizilmeleri, görevleri ve çekimleriyle ilgili kuralları, kısaca kendine ait ayrı bir dil bilgisi vardır.
Arapçada bu genel hususiyetlerin yanı sıra kendi doğasına özgü; konuşulan sözün maksadının anlaşılması ve karışıklığın önlenmesine ilişkin temel kurallar koyan genel çatı olarak adına nahiv, özelde i'rab denilen ayrı bir dilbilgisi kurallar manzumesi içermektedir. Bu itibarla i'rab bilgisi Arap gramerinin temel taşla-rından biridir. Zira Arap alfabesi sessiz harflerden oluşmaktadır. Bu her kelimenin kendi başına nasıl okunacağı ile ilgili adına morfoloji diyebileceğimiz sarf ilmini, buna bağlı olarak da cümle içinde bu kelimelerin görev ve konumları gereği son harflerinin değişik biçimlerde seslendirilmesini ele alan nahiv/i'rab bilgisini zorunlu kılmaktadır. Zor gibi görülen Arapça'nın bu hususiyeti aslında belli kurallar çerçevesinde yerini bulan kolaylık, mütekellimin meramını az ancak öz ifadelerle anlatabilmesine yardım eden ve dile fonotik açıdan ayrı bir güzellik katmasıyla başka bir dile nasip olmayan özelliğidir.
Bu çalışma Arapça öğrenme kulvarında yol alan öğrencilerimize özet i'rab bilgisi ve i'rab becerisi kazandırma adına bol örnekler vermeyi hedeflemektedir.
Dr. E. Alperen