Υπάρχει ένα πλάσμα που οι μοναχοί των Χρονικών της Θλίψης το φοβούνται περισσότερο απ' όλα τ' άλλα: η Ανσουέλικα η κατσίκα. Οι μοναχοί φοβούνται τα κοφτερά της δόντια και το σκληρό της κεφάλι και τα ύπουλα κόλπα της. Οπότε φανταστείτε τον τρόμο του Αδελφού Έντικ όταν ένα πρωί πήγε να ταΐσει την Ανσουέλικα και βρήκε ένα παιδί μέσα στη στάνη, δίπλα στη δαιμονική κατσίκα. Το κορίτσι δεν ξέρει από πού ήρθε. Δεν ξέρει ποιοι είναι οι δικοί της. Θυμάται μόνο ένα πράγμα: το όνομά της. Μπέατρις. Οι άντρες του βασιλιά, όμως, ξέρουν πολύ καλά ποιο είναι αυτό το κορίτσι. Και το ψάχνουν.