Η Αριήκη πέρασε όλη της τη ζωή υπηρετώντας τον Απόλλωνα. Άσχημο και ατίθασο κορίτσι, ήταν βάρος για τους δικούς της, που φοβούνταν ότι δεν θα κατάφερναν να την παντρέψουν. Αλλά ο Ιωνίδης, ο αρχιερέας των Δελφών, διέκρινε το χάρισμά της και την πήρε κοντά του στο μαντείο για να γίνει η Πυθία, η φωνή του Απόλλωνα. Η Αριήκη είναι πια γριά. Το μαντείο, που κάποτε όριζε τις τύχες του κόσμου, έχει παρακμάσει κι αυτό, όπως όλη η Ελλάδα, που σε λίγο θα υποταχτεί στους Ρωμαίους. Και οι μηχανορραφίες του Ιωνίδη εναντίον τους φέρνουν απλώς λίγο πιο κοντά την καταστροφή... Το τελευταίο μυθιστόρημα του νομπελίστα William Golding, που έμεινε ημιτελές και εκδόθηκε μετά τον θάνατό του, μιλά για το πώς είναι να πιστεύεις αμφιβάλλοντας, να είσαι γυναίκα σε μια κοινωνία ανδρών, να ζεις σε έναν κόσμο που πεθαίνει. Ένα έργο ιστορικής ακρίβειας και ψυχολογικής εμβάθυνσης, με μια αινιγματική, ξεχωριστή ομορφιά. «Τα έργα του, με τη σαφήνεια της τέχνης της ρεαλιστικής αφήγησης και την ποικιλομορφία και την οικουμενικότητα του μύθου, φωτίζουν την ανθρώπινη κατάσταση στον σημερινό κόσμο». Από το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας για τη βράβευση του William Golding με το Νόμπελ το 1983.