Ik was aan hem beloofd.
Niet gevraagd. Niet gewaarschuwd. Gewoon afgeleverd als een geschenk aan de erfgenaam van de meest gevreesde maffiafamilie in de stad.

Giancarlo Bianchi vraagt niet. Hij neemt. En nu... ben ik van hem.

Hij zegt dat ik van hem ben om te beschermen, maar het voelt veel als gekooid worden. Hij zegt dat het voor mijn veiligheid is, maar hij is degene waartegen ik beschermd moet worden. Ik heb geprobeerd te vluchten. Hij vindt me altijd.

Hij wil niet alleen gehoorzaamheid, hij wil ook toewijding. Verdraaid. Meedogenloos. Bezitterig. En hij zal me breken om het te krijgen.

Ik haat hem. Ik ben bang voor hem.
Maar het ergste?
Ik kan niet stoppen met hem te willen.

Een duister, obsessief boek. Geen slow burn, geen ontsnapping, geen genade.