หลายคนเคยได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับนักธุรกิจเเละชาวประมง ที่ให้บทสรุปว่าเราทุกคนต่างมีสิทธิ "เลือก" ที่จะมีความสุขได้ทันที หากไม่ติดกับกรอบความคิดเดิมๆ ในเรื่องความสำเร็จเเต่ในความเป็นจริง เรื่องราวอาจไม่ได้จบลงง่ายดายอย่างนั้น เพราะต่อให้ชาวประมงมีวิถีอันเรียบง่ายเเละอยู่กับปัจจุบันมากเพียงใด เขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงความจริงที่ว่าปลาในทำเลอันเเสนคุ้นเคยอาจเหลือให้จับได้อีกเพียงไม่นาน เเละถ้าเป็นอย่างนั้นเขาควรจะเริ่มมองหาทำเลใหม่ ทักษะใหม่ไปจนถึงความต้องการใหม่หรือไม่ เพื่อให้ยังคงมีอาหารไปเลี้ยงครอบครัวได้อย่างที่เคยเป็นมา จุดตัดของชาวประมงเเละนักธุรกิจ จึงไม่ใช่เเค่ความบังเอิญที่ได้มาเจอกันในวันธรรมดาวันหนึ่งหรือมุมมองต่อความสุขที่ทั้งคู่มีร่วมกันในต่างช่วงเวลาเท่านั้น หากเเต่พวกเขายังเป็นทั้งผู้สร้างเเละผู้รับผลกระทบซึ่งกันเเละกันอย่างเเยกไม่ออก ไม่ต่างจากจุดตัดของ "โลก" กับ "เรา"