In een tijd van geweld, waarin berserkers de zeeën van Scandinavië doorkruisen, baant een nieuwe verschrikking zich een weg door het noorden...

Nadat ik aan mijn grootvader én een wrede doodstraf ben ontsnapt, moet ik het eerstvolgende schip uit Hålogaland zien te vinden.

Als ik tenminste een bemanning kan vinden die nog niet gehoord heeft dat mijn handen onder het bloed zitten.

Het probleem is: hier op de Lofoten kent iedereen elkaar. En ik heb een reputatie die me vooruit snelt – problemen. En dat is precies het laatste wat een zeeman aan boord wil hebben.

Maar angst is een krachtige drijfveer. En niets jaagt mensen zoveel angst aan als de naam van mijn vader. Mijn échte vader.

Toch waarschuwt de kapitein die me meeneemt: ik moet beter mijn mond houden over wie mijn vader is – niet op de plek waar we heen zeilen.

Want daar is de angst echt. Het soort dat ons het leven kan kosten.

Het vreemde is... ik begin er trots op te worden wiens dochter ik ben.

Met elke slag van mijn zwaard word ik meer zoals hij. Ik voel het.

Een vernietiger. Een wilde.

Zoals gezegd: ik heb een reputatie die me vooruit snelt.

En de laatste tijd lijkt alles wat ik aanraak in vlammen op te gaan.