ในความคิดของ "เติร์ด" การแอบรักทุกครั้งที่ได้รักเป็นความรู้สึกที่มีทั้งความหวานและขมปะปนกันไปในคราวเดียว เขารู้สึกดีทุกครั้งที่ได้รับการเอาใจใส่จากคนคนนั้น ขณะเดียวกันก็เจ็บร้าวไปทั้งใจเมื่อรู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังใช้เวลาอยู่กับคนอื่น ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่ทำให้เติร์ดรู้สึกเจ็บกับรักครั้งแรกของเขาที่สุดก็คือการที่เขาดันไปรักคนที่ไม่ควรรักเพราะ "ค่าย" คือเพื่อนสนิท เป็นเพื่อนคู่คิดที่มีความฝันว่าจะเดินไปในเส้นทางเดียวกัน และเป็นคนเดียวที่เติร์ดรักมาตลอดสองปีกว่า จนเมื่อทุกอย่างเดินมาถึงจุดสิ้นสุดของสถานะเพื่อน เติร์ดก็รู้ตัวว่าเขากับค่ายคงเป็นเพื่อนกันต่อไปไม่ได้อีกแล้ว มันจะดีจริงๆ หรือเปล่า ถ้าวันหนึ่งคนที่เราต้องการมาตลอดหันกลับมามองเราในมุมนั้นบ้าง