Welkom in Nocturne Falls, het stadje dat 365 dagen per jaar Halloween viert.

De toeristen denken dat het allemaal een show is: de vampiers, de weerwolven, de heksen, de occasionele gargouille die door de lucht vliegt. Maar de bovennatuurlijke wezens die de stad bevolken weten wel beter.

Leven in Nocturne Falls betekent jezelf kunnen zijn. Hoektanden, vacht en al.

Brandweercommandant en weerwolf Titus Merrow heeft een behoorlijk goed leven. Geweldige familie, geweldige baan, geweldige vrienden. Geen liefdesinteresse, zeker, maar hij heeft te veel aan zijn hoofd om zich daarover zorgen te maken. Zoals de 10 kilometer-race voor het goede doel waaraan hij meehelpt. Jammer dat de vrouw met wie hij het organiseert zo aantrekkelijk is. Wacht, nee. Hij bedoelde irritant.

Sheriff's deputy en walkure Jenna Blythe zit op de een of andere manier vast aan het organiseren van een liefdadigheidsevenement met de broer van haar baas. Titus Merrow is niet alleen vol van zichzelf, maar betwist ook elk voorstel dat ze over de race doet. Waarom zijn de knappe mannen altijd zo zelfingenomen? Ze kan niet wachten om hem te verslaan in de wedstrijd en de trofee weer mee naar huis te nemen voor het sheriffkantoor. Opnieuw.

Maar wanneer ze samen reageren op een oproep en de zaken exploderen, komt er gevaarlijke magie vrij. Ze worden plotseling gedwongen om samen te werken. Letterlijk. En de magie wordt alleen maar verraderlijker naarmate de tijd verstrijkt. Zelfs Jenna's goede vriendin lijkt hen niet te kunnen helpen terwijl schimmige krachten in elke schaduw op de loer liggen.

Zwaarden en tovenarij alom, en Jenna's verleden komt haar achtervolgen. Ze hebben geen andere keuze dan alles en iedereen in twijfel te trekken. Wie heeft het op hen gemunt? Zijn hun gevoelens echt? Kan liefde overleven in het aangezicht van duisternis? Kan een walkure leren om met de roedel mee te rennen?