Një rrëfim nga zemra e një gruaje që u bë nënë dhe nuk ishte më kurrë e njëjtë

Nuk mbaj mend ditën e parë kur u ndjeva nënë – ajo nuk ishte një datë në kalendar, as një moment i vetëm në kohë. Ishte një shndërrim i ngadalshëm, një dorë e vogël që më kapi gishtin, një natë pa gjumë që u kthye në muaj, një buzëqeshje që më dha forcë të ngrihesha sërish. Jeta ime nuk ishte më vetëm e imja. Që nga ai çast, çdo frymëmarrje ime u lidh me një emër të ri – fëmija im.

Në këtë libër nuk do të gjeni përralla me fund të lumtur gjithmonë. Do të gjeni lodhje, frikë, mungesa, dhimbje që nuk janë dukur kurrë jashtë. Por mbi të gjitha, do të gjeni dashuri. Një dashuri që nuk kërkon asgjë në këmbim. Një dashuri që nuk ka nevojë të shpallet me fjalë, sepse ajo është në çdo vepër, në çdo sakrificë, në çdo mëngjes që fillon me "duhet" dhe çdo mbrëmje që përfundon me "u bë më mirë".

Ky është rrëfimi im. I një nëne si shumë të tjera. E thjeshtë, por e mbushur me ndjenja që vetëm zemra e një nëne mund t'i njohë.