श्री. श्रीराम मंत्री हे गेली कित्येक वर्षे मुंबईत रहात असले तरी ते मुळातले वेंगुर्लेकर. अस्सल वेंगुर्लेकर जसा आपल्या आठवणीतील वेंगुर्ले मनीमानसी जपत असतो, तसेच त्यानीही आपल्या गावाला हृदयसंपुटात एकाद्या जुन्या अत्तराच्या कुपीसारखे जपून ठेवलेले आहे. कोकणी माणसाची सारी वैशिष्ट्ये एकट्या वेंगुर्लेकराच्या स्वभावात एकवटलेली आढळतात. श्री. मंत्रीही त्याला अपवाद नाहीत. त्यानी या अपूर्व पुस्तकामध्ये अखिल वेंगुर्ला शहर 'वेंगेत' घेतलेले आहे! 'वेंग भारून उरले ते वेंगुर्ले!' अशी वेंगुर्ल्याची व्याख्या जुनी माणसे करीत. इथेही मंत्रीनी आपल्या गावाला अक्षरशः वेंगेत (मिठीत) घट्ट पकडले आहे आणि माझ्या माहितीप्रमाणे त्या वेंगेबाहेर वेंगुर्ल्याचा कोणताही भाग राहिलेला नाही! हे श्री. मंत्री यांचे कौशल्य. वेंगुर्ल्यासारखा कोकण प्रदेशातील नामांकित शहराला त्याच्या सर्वच्या सर्व वैशिष्ट्यानिशी शब्दबद्ध करणे एरवी कठीण वाटले असते. पण श्री. मंत्री हे अखेरीस वेंगुर्लेकर असल्यामुळेच त्यांना ते शक्य झालेले आहे. (खरे म्हणजे, वेंगुर्लेकराला अशक्य असे काय आहे?)

(मधु मंगेश कर्णिक)