Ik was de uitverkorene.

Geboren met de zeldzaamste kracht. De voorbestemde partner van de machtigste, sterkste en knapste mannen in onze roedel.

Ik zou de wereld veranderen en de Wolfnatie naar grote hoogten brengen.

Totdat ik mijn partner tijdens de verbindingsceremonie vermoordde en ervandoor ging.

Ik weet wat je denkt.

Hij moet me verschrikkelijk hebben behandeld.

Nee hoor. Je had geen liever persoon kunnen ontmoeten.

Hij was honderd jaar oud met drie rottende tanden, lichaamsgeur en agressieve teeninfectie.

Weer mis. Hij was een meter tachtig van jonge, donkere, sexy knapsheid met buikspieren waar je van moest huilen.

Maar waarom dan, waarom, blablabla.

Je wilt antwoorden. Iedereen wil dat.

Ik stormde de Corvin Academie binnen met een premie op mijn hoofd en chantage die me onaantastbaar maakt. Maar iedereen, van de alfaraad tot de vijf bloedirritante en woedende partners die ik afwees, is vastbesloten om erachter te komen waarom ik onze toekomstige alfa heb gedood en wat ik van plan ben te doen. Ze zijn nog vastberadener om me aan de lijn te leggen.

Ja, ja. Iedereen wil een reden voor het verschrikkelijke, afschuwelijke ding dat ik deed en het verraad aan alles wat me ooit dierbaar was, maar ik ga je wat tijd besparen en het hierop neerkomen:

De schurk in dit verhaal... dat ben ik.