Met de klassieke, maar pure toon waarmee Rob Van de Zande (1980) zijn poëzie kostumeert weet hij zich te onderscheiden van de moderne dichters van deze tijd.

Uit de ooghoek van een 19de eeuwse jongeling probeert hij de hardvochtige verlangens, triomfen of falingen, in soortgelijke galop te brengen met de vaak ondoorgrondelijke karakters van de personages. Naast enkele vruchtbare samenwerkingen met beeldende kunstenaars en fotografen, hebben literaire tijdschriften zoals Deus Ex Machina, Schoon Schip en Extaze gedichten van hem gepubliceerd. De meest recente samenwerking met journalist/fotograaf Walter Slosse uit zich op wekelijkse basis onder de naam Websporen, te volgen op websporen.wordpress.com.