Zvezde književnog sveta, cirkusa i zoološkog vrta igrom slučaja su polarni medvedi infiltrirani u ljudsko društvo. Matrijarh porodice, nakon cirkuske karijere u Sovjetskom Savezu, piše autobiografiju koja postaje bestseler. Njena ćerka Toska seli se u Istočnu Nemačku i postaje pionirka uzbudljivog cirkuskog nastupa. A Toskin sin Knut – odgajan u berlinskom zoološkom vrtu i poslednji iz njihove loze – svetska je senzacija..
Ispunjen čuđenjem i radoznalošću, svaki od ovih medveda doživljava neku vrstu traume, prolazi kroz raznolike odnose, ima svoje ambicije i percipira sebe u svetu ljudi,, sve vreme osećajući „tosku", duboku čežnju, nostalgiju prožetu dubokom tugom.
U hronici života tri generacije polarnih medveda, Joko Tavada je stvorila nezaboravnu meditaciju o iskorenjivanju, komunikaciji i, nažalost, nepremostivim daljinama.
Memoari belih medveda su studija zamućenih linija između čoveka i životinje, linija između priče jedne osobe (ili stvorenja) i priče druge, između ljubavi i eksploatacije, snova i stvarnosti, potraga za sopstvenim autentičnim oblicima.
Ovaj roman se može čitati višestruko; kao zabavna priča o životinjama, ali i kao društvena satira, kako socijalizma tako i kapitalizma, priča o (književnim) migrantima, priča o nekom ko pokušava da nađe uporište u drugoj kulturi.
Roman je prvobitno objavljen na japanskom jeziku i 2011. godine je osvojio književnu nagradu „Noma". Tavada je 2014. sama prevela Memoare belih medveda na nemački, a delo je potom doživelo preko 40 izdanja.


Prevod sa nemačkog: Dušan Nikolić