Hayat durmadan akan bir nehir değil mi? Onu durdurmak mümkün değil elbette. Her küçük büyür, her genç yaşlanır ve her yaşlı da ama er ama geç sonunda ölüm kapısından geçer.

Herkes gibi Büyük İmam Ebu Hanife'nin de aldığı nefesler tükenmek üzereydi. O 68 yıllık hayatında hep ilim öğrenmek, ilim öğretmek ve Kur'an'ı anlamak için çalıştı.

Ölümü bir yokluk olarak görmüyordu. Ölüm onun için elbette Allah'a ve diğer dostlara kavuşma sebebiydi. Büyük hizmetlerine rağmen ölüm döşeğinde yatarken ağzından şu sözler dökülmekteydi:

-Doyum olmaz bu hayata bize hüzün gam yetişir.

Hiçbir amel işlemedik Cenabı-ı Hakka yaraşır... Ebu Hanife Hazretlerinin hayatı ibretlerle dolu. Ve yazar onun hayatından ibretleri kısa hikayeler halinde sunuyor. İyi okumalar...