Spojrzenie na historię poprzez pryzmat erotycznego życia władców. Autorka przedstawia w niej plejadę erotomanów, impotentów, homoseksualistów oraz ich żon: niekiedy nieszczęśliwych i neurotycznych, często nimfomanek i ladacznic. Tworzy barwny obraz królewskich alków, które były miejscami rozszalałych namiętności, a nierzadko druzgocących porażek. Stara się pokazać władców jako ludzi, z ich słabościami, perwersjami, wewnętrznymi dramatami. Opisuje rozrywki, jakim oddawano się na królewskich dworach, a także obyczajowość tamtych czasów.