'चिंकोरा' म्हणजे एखाद्या माणसाची खोडी काढण्यासाठी विनाकारण चिमटा काढणे, असा असला तरी 'चिंकोरा' याचा बोली भाषेतील अर्थ, एखादी गोष्ट कायम स्मरणात राहावी म्हणून करकचून घेतलेला चिमटा, असाही होतो. चिमटा जसा शारिरीक काढला जातो तसा तो वाचिक तथा शाब्दिकही काढला जातो. शारिरीक चिमट्यांने शरिराला थोडी कळ सोसावी लागते, परंतु वाचिक किंवा शाब्दिक चिमट्यांने मन दुखावलं जातं. कवी श्री. जयंत पाटीलांनी या काव्य संग्रहातून, आगरी बोलीच्या माध्यमातून समाज मनाला अनेकानेक चिमटेकाढले आहेत. या चिमट्यांमध्ये जसा हळूवारपणा आहे तसा मनाला कळ आणणांरा बोचरेपणाही आहे. समाज मनाला सतावणाऱ्यां, नाडणाऱ्यां, ताडणाऱ्यां, तोडणाऱ्यां आणि फोडणाऱ्यां अशा विविध काव्य प्रसंगातून समाज प्रबोधन करण्याचा त्यांचा प्रयत्न दिसतो! दैनंदिन जीवनाशी निगडीत अशा पारंपारिक शेती व्यवसायाशी संबधित 'चिखोल भेट', 'गावान स्मार्ट सिटी येतं', 'भोंगलभारं', 'ठोणका' अशा कवितांमधून आगरी 'समाज जीवन' आणि 'आगरी समाज मन' याची छानशी ओळख करून दिली आहे. खरं म्हणजे जुन्या पिढीनं हे सगळं अनुभवलं आहे, परंतु नवी पिढी या सगळ्यां पासून अनभिज्ञ आहे. कारणंही तशी समाज बदल, समाज परिवर्तनाशी निगडीत असली तरी ही 'चिंकोरा' मधील कविता वाचतांना रसिकांना भूतकाळात नेण्याची कवीने केलेली किमया मनाला भावते. बदललेल्या समाजाची मानसिकता कवीने आपल्या तिक्ष्ण, धारदार शब्दात मांडून समाज परिवर्तन हे नकारात्मकाऐवजी सकारात्मक असावे असे मनोभावे सांगण्याचा यथार्थ प्रामाणिक प्रयत्न केला आहे. (प्रस्तावनेतून)