Yıl 1915 ve Birinci Dünya Savaşı'nın dehşeti daha yeni başlıyor. Savaş alanı Avrupa'nın her yanına yayılmış durumda ve burada insanlar sonu gelmeyecek gibi görünen acımasız bir çatışmada sayılara indirgenmiş durumda. Sonsuz siperler, dikenli teller ve çamurun ortasında, soluklanacak yer yok. Askerler sadece birbirlerine karşı değil, savaşı tanımlayan sonsuz ölüm ve umutsuzluk döngüsüne karşı da savaşıyorlar.

Alman subayı Friedrich Adler de böyle bir asker. Doğu Cephesi'nde sayısız çatışmada savaşmış ve savaşın acımasız vahşetine tanıklık etmiş. Şeref dolu olsa da hayatı, bitmeyen mücadelenin yorgunluğuyla örtülü. Her gün, savaşın tahribatı onu yok etmekle tehdit ederken bile, insanlığını korumak için verilen bir mücadele. Bir zamanlar umut dolu olan yoldaşlarının yüzleri, artık katlandıkları şiddet yüzünden sertleşmiş. Gözleri boş, ruhları kırık.

Doğu Cephesi özellikle korkunçtur, savaşların izole edilmiş, zorlu manzaralarda, derin ormanlarda ve ıssız ovalarda yapıldığı bir yerdir. Friedrich kendini burada, küçük kale kasabası Osowiec'in yakınında konuşlanmış bulur. Kale, Rus gücünün bir sembolüdür, Doğu Avrupa'nın uçsuz bucaksız genişliğinde müstahkem bir kaledir. Devasa duvarları, tarihin yankılarıyla kalınlaşmış, Alman ilerlemesine karşı Rus İmparatorluğu için son savunma hattı olarak hizmet veren, üzerlerinde yükselir.

Ancak Osowiec savaşı giderek yaklaşırken, Friedrich'in bildiği dünya sonsuza dek değişmek üzeredir. Savaş, tarihin gidişatını çoktan değiştirmiştir. Şimdi, Doğu'nun kalbinde, çok daha karanlık ve çok daha korkutucu bir şey uyanmak üzeredir ve savaşın tanıdık dehşetleri artık onu önündeki kabusa hazırlamaya yetmeyecektir.