Элек заманнарда поэзия үз сүзләрен әйтә, үз зирәклегенә ия иде, ләкин бу борыңгы поэзия сәнгате хәзерге җан сынауларын кичерә аламы? Изге том бүтәннәрдән аермалы буларак барлыкка килде - Яңа Васыять дип аталган китап. Шигырьдән туган булса да, ул дин өлкәсендә генә чикләнмәгән. Ул арыганнар өчен юл күрсәтүче, эзләү өчен көзге, ишетмәгәннәр өчен тавыш булып торды.

Бу китап вәгазьләү генә түгел, ул поэтик яктан уйланган. Бу ышану палаталарында яңгыраган кыю сораулар бирде: Алла безнең арада яшиме? Шикләр чорында ышану нәрсә ул? Илаһи бүгенге җәмгыятьнең челтәрендә нинди роль уйный? Болардан тыш, кешелек язмышы турында уйланып, билгесез офыкка карады.

Аның битләрендә укучы авыртудан оялмаган шигъри шигырьләр табар иде. Алар яшерен дә, чимал да яралар - тынлыкта түзелгән җәбер-золым, санлы күләгәдә эзләнгән мәхәббәт, вакыт һәм хакыйкать белән сыналган никахлар турында сөйләделәр. Ул тәннең һәм рухның авырлыкларын барлады: ризык белән көрәш, теләкнең катлаулылыгы, финанс авырлыгы, ачу уты, яшьтәшләр тартуы, наркомания күләгәсе.

Шулай да, Яңа Васыять Мәдхиясендәге поэзия җирдәге кешеләр турында гына түгел; ул күзләрен күренмәгән җирләргә күтәрә, фәрештәләрнең булуын һәм Шайтанның тәэсирен, һәм бу көчләрнең астагы дөньяны ничек формалашуын өйрәнә. Анда Гайсә һәм Рәсүл Паул тормышлары эзләнде - ерак легенда шәхесләре түгел, ә тере архетиплар, аларның сәяхәтләре эзләүчеләрнең йөрәкләрен уята.

Иң гаҗәбе, соңгы бүлекләр - Ачылыш бүлекләре - лирик мәдхияләргә әверелделәр, аларның һәрберсе номерланган һәм исемләнгән, 151 нче Мәдхиядән башланган.

Бу китап кына укылмый, ул тәҗрибәле. Бу җанга каршы тора, акылны дәртләндерә, йөрәкне хакыйкатьнең яңа юнәлешләренә ача. Бу изге һәм дөньяви, борынгы һәм хәзерге арада күпер. Шулай итеп, кадерле эзләүче, сорау кала: Сез аның битләренә кереп, Яңа Васыять Мәдхиясе тирәнлегендә, борыңгы шигъри телдә сәяхәт итәрсезме?