In die verlede het poësie sy eie woorde gespreek, sy eie wysheid gehad, maar kan hierdie antieke kuns van poësie die beproewinge van die moderne siel die hoof bied? 'n Heilige bundel anders as enige ander het ontstaan – 'n boek bekend as die Nuwe Testament. Alhoewel dit uit die Skrif gebore is, was dit nie beperk tot die sfeer van godsdiens alleen nie. Dit het gestaan as 'n gids vir die vermoeides, 'n spieël vir die soekendes en 'n stem vir diegene wat nie gehoor is nie.

Hierdie boek het nie bloot gepreek nie—dit het poëties gepeins. Dit het gewaagde vrae gevra wat deur die kamers van geloof weergalm het: Woon God nog onder ons? Wat is geloof in 'n era van twyfel? Watter rol speel die goddelike in die verstrengelde web van vandag se samelewing? En verder as dit, het dit na die onsekere horison gekyk en die lot van die mensdom oordink.

Binne die bladsye sou die leser poëtiese verse vind wat nie terugdeins vir pyn nie. Hulle het gepraat van wonde wat beide verborge en rou is – van mishandeling wat in stilte verduur word, van liefde wat in digitale skaduwees gesoek word, van huwelike wat deur tyd en waarheid getoets word. Dit het die laste van liggaam en gees ondersoek: die stryd met kos, die kompleksiteit van begeerte, die gewig van finansiële druk, die vuur van woede, die aantrekkingskrag van portuurgroepe en die skaduwee van verslawing.

Tog gaan die poësie in 'n Nuwe Testamentiese Psalm nie net oor mense op aarde nie; dit rig sy blik op die onsigbare ryke, en ondersoek die teenwoordigheid van engele en die invloed van Satan, en hoe hierdie magte die wêreld hieronder vorm. Dit het die lewens van Jesus en die apostel Paulus nagespoor – nie as verafgeleë figure van legendes nie, maar as lewende argetipes wie se reise steeds die harte van soekers roer.

Die wonderlikste van alles is dat die laaste hoofstukke – dié van Openbaring – in liriese psalms omskep is, elk genommer en benoem, beginnende met Psalm 151. Hierdie poëtiese weergawes het duidelikheid en grasie gebied, wat profesieë toegelaat het om sowel gevoel as verstaan te word.

Hierdie boek word nie net gelees nie—dit word ervaar. Dit daag die siel uit, roer die verstand en open die hart vir nuwe dimensies van waarheid. Dit is 'n brug tussen die heilige en die sekulêre, die antieke en die nou. En so, liewe soeker, bly die vraag: Sal jy in die bladsye daarvan stap en deur die dieptes van die Nuwe Testamentiese Psalm reis, in antieke poëtiese taal?