De jongen staarde met grote ogen verbaasd toe hoe de circustenten uit de mistige dageraad opbloeiden als gigantische paddenstoelen die tot leven kwamen. Hij hield de hand van zijn voogd stevig vast en kon nauwelijks geloven dat hij de show had mogen bijwonen. Na zoveel gefluisterde verhalen over sideshow-freaks en levensgevaarlijke acts, zou hij het spektakel eindelijk met eigen ogen aanschouwen.

Terwijl de zon de ochtendmist verdreef, verblindde een caleidoscoop van beelden, geluiden en geuren de zintuigen van de jongen. Er klonk gebrul uit de dierenkooien, terwijl verkopers zongen over gesuikerde lekkernijen. Op opvallende circusposters stonden vuurspuwers, zwaardslikkers, een wolfman, een bebaarde vrouw, een schildpadjongen en meer afgebeeld. Welke vreemde wezens wachtten hem op in de gestreepte top?

De jongen herinnerde zich dat zijn klasgenoten hem uitjoegen en hem een ​​'freak' noemden. Maar konden de freaks hier openlijk rondlopen, zonder schaamte? Het idee vervulde hem met ontzag.

Een norse stem onderbrak zijn overpeinzingen - het was tijd voor de show. De jongen haastte zich naar binnen, terwijl hij zijn kaartjesstrookje als een gouden kaartje vasthield. De tentkleppen gingen fluisterend achter hem dicht en de lichten gingen uit...

Terwijl onheilspellende orgelklanken door de zware lucht kropen, stapte de circusdirecteur de schijnwerpers in, knalde met zijn zweep en riep uit: 'Dames en heren, welkom bij de grootste show op aarde!'