„Produkowanie ludzkiego życia. Między metafizyką ciąży a ektogenezą. Szkic eseistyczny" stanowi trzeci wolumin serii „Pea Pod". Autorka skupia się na przyszłych technologiach reprodukcyjnych, ich znaczeniu w kontekście europejskiej tradycji intelektualnej oraz w ramach myśli ekofeministycznej.

Seria wydawnicza „Pea Pod" poświęcona jest sposobom istnienia współczesnej tzw. krytycznej utopii feministycznej. W jej ramach publikowane są studia, przeglądy istniejących propozycji ideologicznych, skrótowych manifestów szeregu współczesnych myślicielek feministycznych, szczególnie nasycone utopijnym zapałem.

Krytyczna utopia feministyczna jest specyficznym sposobem stosowania utopijnej energii, gdzie jest ona wykorzystywana w sposób przyziemny i pragmatyczny, nie jako konkretne plany budowania tego, co politycznie nierealne, ale jako narzędzie uczenia politycznych i ideologicznych aspiracji, sposób na odzyskanie odwagi do eksperymentowania, nawet jeśli tylko na poziomie ideologicznym, oraz okazja do reedukacji zbiorowego pragnienia politycznego, niszcząca zwykłe typy aspiracji na rzecz radykalnie odmiennych sposobów pragnienia i zaniedbanych perspektyw społecznych.

Nazwa serii „Pea Pod" – strąk grochu, który trafnie [i być może nieco ironicznie] oddaje/wizualizuje samą ideę: poszczególne groszki, ciasno upakowane w sznurku, ukryte pod wspólną łupiną – jako odrębne propozycje ideologiczne, pod wspólnym parasolem feminizmu. Każdy z groszków jest początkiem nowego życia, bytem relacyjnie autonomicznym, a jednocześnie częścią istniejącego organizmu roślinnego, wyłaniającą się z niego, stanowiącą jego kontynuację. To forma jego migracji, szansa na podróżowanie po świecie.