Αυτή η μέθοδος όπλισης αποτελεί πιστή αντιγραφή της Ευρεσιτεχνίας του Πολιτικού Μηχανικού κ. ΝΙΚΟΥ ΔΡΟΥΓΟΥ, που έτυχε επιτυχημένων πειραματικών δοκιμών στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο (NTUA) – GREECE, με max επιτάχυνση εδάφους 1g.
Πρόκειται για συμπληρωματική όπλιση των υποστυλωμάτων, πέραν της γνωστής, με χαλύβδινους οπλισμούς και συνδετήρες και η οποία όπλιση:
1. Χωρίς μετατροπή των διατομών των υποστυλωμάτων και της ποσότητας των χαλύβδινων οπλισμών, αυξάνει την ακαμψία των κατά 700% (τουλάχιστον) της αρχικής πλαστικής, με αποτέλεσμα να δύνανται να αναλάβουν με ασφάλεια και μόνο με τους αρχικούς οπλισμούς (χωρίς τον extra) πολλαπλάσια (700%) τέμνουσα δύναμη βάσης, της τέμνουσας δύναμης αρχικού σχεδιασμού. Αλλά και να αυξάνει κατά πολύ την τελική αντοχή τους, πέραν του σταδίου που το εφελκυόμενο σκυρόδεμα και ο οπλισμός υπερβούν τα όρια διαρροής των.
2. Αντιμετωπίζει 100% τη διάτμηση.
3. Αντιμετωπίζει 100% τη ροπή στρέψης.
4. Εφαρμόζεται εξίσου επιτυχημένα και σε υπάρχουσες κατασκευές οπλισμένου σκυροδέματος.
5. Με μικρή παραλλαγή εφαρμόζεται και σε νέες και υπάρχουσες κατασκευές φέρουσας τοιχοποιίας.