मराठी बालकवितांमध्ये एका विशिष्ट वर्ण-वर्गाचे वर्चस्व राहिले आहे. अशा वर्गाने लिहिलेल्या बालकविता ऐकायला श्रवणीय असल्या तरी त्या वर्गाच्या पलीकडे परिघावर असलेल्या समूहाला त्या बालकविता स्वप्नवतच वाटत राहिल्या. त्या बालकविता एका विशिष्ट मध्यम वर्गाचे प्रतिनिधित्व करतात. कारण त्या कवितेतील विश्व बहुसंख्य बालकांचे नाहीच.

मालती सेमले यांच्या बालकवितांनी ही कोंडी फोडली आणि सच्ची बालकविता जी तीन टक्क्याच्या पलीकडचे विश्व आपल्या समर्थ काव्यरचनेने आपल्यासमोर उलगडून दाखवते.

दऱ्याखोऱ्यांत, घनदाट जंगलात, ग्रामीण भागात राहणाऱ्या बालकांचे भावविश्व काय आहे, हे त्यांच्या कवितेने आपल्यासमोर उभे केले. ग्रामीण-आदिवासी-कष्टकरी विश्वातील बालमनाला शब्दरूप देण्याचे ऐतिहासिक काम मालती सेमले यांच्या बालकवितेने केले आहे.

'रानपाखरं' मधील कविता अलक्षित समूहाच्या भावभावनांच्या रानफुलांचा गुलदस्ता आहे.

या बालकवितेने मराठी बालकवितेसमोर नवा वस्तुपाठ ठेवला, असे म्हणणे अधिक संयुक्तिक होईल.

ही कविता मराठी वाचकांना निश्चितच आवडेल असा विश्वास आहे.

- प्रभू राजगडकर, नागपूर.