Πολύ καιρό πέρασα αδρανής. Πολλοί οι λόγοι, καθαρά προσωπικοί. Ο Ισιντόρ Ντυκάς επιστρέφει σε μια καινούργια περιπέτεια με σύγχρονο θέμα (ομοφυλόφιλοι – ακροδεξιά) και ... MacGuffin που δίνω τον σύνδεσμο (wikipedia.MacGuffin) διότι ο όρος δεν είναι ευρέως γνωστός. Από κοντά κι ο κινέζος.
Ο Ερίκ Σατί έχει την ιστορία του, οι γνωστές απλές GYMNOPEDIES και GNOSSIENNES έχουν την δική τους αλλά όλα αυτά ελάχιστη σχέση, ουδεμία, δεν έχουν στην εξέλιξη του μύθου !!!!! Το Μακγκάφιν που λέγαμε. Και το λέω στην εισαγωγή για να μην σας προβληματίσω άσκοπα. Δεν είμαι Χίτσκοκ ούτε κάτι παρόμοιο. Γράφω για πλάκα και για να περνάει η ώρα στα γεράματα κι ίσως είμαι ο μοναδικός «συγγραφέας» που γράφει για την πάρτη του χωρίς να νοιάζεται αν ποτέ διαβαστεί. Με τα βιβλία μου δωρεάν, πολλοί τσιμπάνε σε όλον το κόσμο που υπάρχουν Έλληνες όμως κανείς από δαύτους δεν έκανε κάποιο σχόλιο. Κάτι μου λέει ότι κουράστηκαν και δεν το τελείωσαν. Δεν το ψάχνω κι ούτε με νοιάζει. Αν τους βάλω τιμή, έστω κι εξευτελιστική, δεν θα τσιμπάει κανείς.
Η πλοκή εξελίσσεται γύρω από έναν φαινομενικά σίριαλ κίλερ εξολοθρευτή ομοφυλόφιλων για τους οποίους δεν χρησιμοποιώ πολιτικά ορθές εκφράσεις διότι έτσι γουστάρω και δεν απολογούμαι. Λέγεται κι ελευθερία στην έκφραση. Από την έκφραση μέχρι την ταμπέλα 'ομοφοβικός', την κάθε τεμπέλα γενικότερα, υπάρχει χαώδης απόσταση. Το ίδιο κάνω και για τα «μοιραία θηλυκά» με κίνδυνο να χαρακτηριστώ μισογύνης αλλά και πάλι ... δεν απολογούμαι.
Ο Ισιντόρ Ντυκάς που είναι γάτα με πέταλα όμως καταλαβαίνει ότι οι φόνοι δεν αφορούν πούστηδες -κι ούτε έχουν σχέση με τις Μουσικές του Ερίκ Σατί – κι αρχίζει να ψάχνεται σε κύκλους νέο-Ναζί τους οποίους παρεμπιπτόντως μισεί θανάσιμα. Αυτούς, με τις αδελφές δεν έχει πρόβλημα. Κι όσο βαθύτερα μπαίνει ανακαλύπτει φρίκη. Δεν υπάρχουν ανθισμένοι αγροί και μαγευτικά τοπία εκεί. Μονάχα φρίκη.
Το δίλλημα για το πως θα το τελειώσω, αν δηλαδή θ' ακολουθήσω την πεπατημένη απονομή δικαιοσύνης που δεν την έχω καθόλου σε υπόληψη ή θα το τελειώσω με ανθρώπινο συναίσθημα, ηθική και πάθος, λέξεις παντελώς άγνωστες για τους επαγγελματίες της δικαιοσύνης, το έλυσα πριν φτάσω στο τέλος. Μου φάνηκε αυτονόητο.
Αυτά .... Μέχρι το επόμενο αν δεν έχω πεθάνει.