In deze tijden van wijdverbreide aanvallen tegen de islam en zijn profeet, maar ook tegen zijn volgelingen, werd het dringend noodzakelijk om Mohammed, vrede en zegeningen zij met hem, een stem te geven. Want als sommige aforismen van Jezus in het Westen goed bekend zijn, soms zelfs omgezet in spreekwoorden zoals de uitdrukking: "Niemand is een profeet in zijn eigen land", wie in ons land is dan in staat om ook maar één woord van de profeet van de Islam te citeren? Toch hebben islamitische traditionalisten ze gebundeld in honderden verzamelingen met tienduizenden van deze woorden die "hadiths" worden genoemd.

De hadith verwijst naar een woord - of, zeldzamer, een daad van de Profeet of zijn stilzwijgende goedkeuring - meegedeeld door een van zijn metgezellen. De inhoud van de hadith-verzamelingen is dus vergelijkbaar met die van de vier evangeliën, waarin de woorden en daden van Jezus zijn opgetekend, behalve dat de opzet van de evangeliën de loop van het leven van Christus volgt, terwijl de hadith-verzamelingen over het algemeen per onderwerp zijn ingedeeld.