In haar rauwe, kwetsbare memoires neemt Lyz Lenz lezers mee op haar reis uit een ongelukkig huwelijk en naar een nieuw hoofdstuk van zelfontdekking. Vanuit haar conservatieve christelijke opvoeding in Texas en South Dakota vertelt Lyz over hoe ze op jonge leeftijd verliefd werd en trouwde met haar schoolliefde. Gretig om de rol van echtgenote en moeder te vervullen, dompelt Lyz zich onder in het getrouwde leven.

Maar achter gesloten deuren beginnen zich scheuren in haar huwelijk te vormen. Lyz voelt zich steeds meer alleen terwijl ze het grootste deel van de zorg voor kinderen en het huishouden op zich neemt terwijl ze haar schrijfcarrière voortzet. Haar geestelijke en lichamelijke gezondheid lijden onder de druk. Wanneer een geheim uit het verleden van haar man aan het licht komt, beseft Lyz dat ze de ellende van haar situatie niet langer kan ontkennen.

Ondanks de druk van familie en geloof om de schijn op te houden, vindt Lyz de moed om te vertrekken. In de nasleep worstelt ze met gevoelens van mislukking en schaamte. Toch ervaart Lyz ook momenten van euforische vrijheid als ze voor het eerst alleen op pad gaat. Door te schrijven en tijd door te brengen met vrienden die haar steunen, begint Lyz haar stem en gevoel van eigenwaarde te herontdekken.

Uiteindelijk is Lyz' memoires een oproep aan vrouwen om hun eigen geluk en voldoening prioriteit te geven. Door openlijk te worstelen met de persoonlijke en sociale gevolgen van echtscheiding, probeert ze het stigma weg te nemen dat er nog steeds aan kleeft. Met openhartigheid en empathie daagt Lyz culturele aannames uit over het huwelijk, genderrollen en wat echt een zinvol leven is.