De Oorlog van Eve is een serie van twaalf novelles, korte boeken van ongeveer 20.000 woorden per boek. Operatie Rose is het zevende boek in de serie. Elk boek bevat een compleet verhaal dat zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog. De overkoepelende verhaallijn wordt aan het einde van de reeks afgesloten.
Bij een houten kerkbank vol ingekerfde namen en woorden wendde ik me tot Rose en ik zei, "Je neemt grote risico's voor ons." "Vrijheid is het waard om risico's voor te nemen," zei Rose. "Maar hoe zit het met de risico's voor je familie?" Rose keerde zich om en keek me boos aan. "Wie zegt dat ik een familie heb?" "Ik nam aan dat je getrouwd bent," zei ik, "en dat je kinderen hebt." Rose zag eruit als een huisvrouw. Ze droeg geen ringen aan haar vingers, maar toch leek haar hele manier van doen te wijzen op een leven als huisvrouw. "Ik wil het liever niet over mijn familie hebben," zei Rose. "Ik begrijp het," zei ik. Toen galmden ineens de klanken van een orgel door de kathedraal. Het plotselinge geluid kwam als een verrassing voor me. Rose schrok er zichtbaar van. "Ik moet gaan," zei ze. Ik knikte. "Wees voorzichtig." Ik wachtte en luisterde naar het orgel. Het geluid klonk modern, het was een geëlektrificeerd orgel. Ik herkende de melodie niet, maar de muziek was prachtig. Eenmaal buiten wandelde ik door de nauwe steegjes en straten die geplaveid waren met kasseien. Ik kon niet goed uitleggen waarom, maar ik hield van straten met kasseien. Nadat ik vijfhonderd meter had gelopen draaide ik me om en keek ik naar de kathedraal; ik dacht even na over Rose. Ik beschouwde haar als een raadselachtig persoon. Maxime Durand had voor haar ingestaan. Londen vertrouwde Durand, maar ik had mijn twijfels over hem. Om veiligheidsredenen vond ik dat ik meer over Rose te weten moest komen.