Οι άνθρωποι:
Από ανάγκη
Πλανεμένοι από ιστορίες των παλιών.
Γοητευμένοι από το πέταγματων γλάρων.
Μαγεμένοι από τα φώτα των λιμανιών
Τραβούν στη ναυτοσύνη. Χαράζουν ρότα και πορεία σε πέλαγα και ωκεανούς, μέσα σε μπουνάτσες και σε φουρτούνες, με όνειρα και ελπίδες.

Το καράβι:
Σπίτι τους το καράβι.
Για οικογένεια το τσούρμο..
Πατέρας τους ο καπετάνιος.
Ο λοστρόμο: Το κάθε πράγμα στη θέση του.
Ο μαρκόνης: Νέα καλά, νέα κακά, απ' την πατρίδα.
Αγάπες στεριανές και έρωτες λιμανίσιοι.

Αγάπες που πνίγηκαν σε φουσκονεριές.
Μάνες λησμονημένες.
Γυναίκες μόνες, χήρες. Ο άντρας στο καράβι.

Ναύτη... Δεν είναι σπίτι το καράβι.
Το σπίτι είναι στη στεριά.
Στη στεριά σε περιμένει και η αγάπ