Κοινωνικό κατάμαυρο μυθιστόρημα με πολύ λίγο Ισιντόρ Ντυκάς Ιδιωτικός Ντεντέκτιβ. Το κερασάκι στην τούρτα, λίγο χιούμορ για να 'σπάσει΄ την μαυρίλα του μύθου/δράματος.
Ο Τούρκος της ιστορίας δεν έχει τίποτα το εθνικιστικό. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι Έλληνας, Βορειοαφρικανός ή Ασιάτης οικονομικός μετανάστης σε 'πολιτισμένη' Ευρωπαϊκή χώρα. Η ιστορία είναι γνωστή, μπορεί κι όχι σε όλους. Γι' αυτό ... μετά το τέλος του 2ου ΠΑΓΚΌΣΜΙΟΥ και τ' αποκαΐδια που άφησε πίσω του, οι «30 δοξασμένες» (30 χρόνια, 1945-1975) πέρασαν στην περίοδο ανασυγκρότησης κι ανάπτυξης που θα ήταν ακόμα μηδενική εάν δεν έφερναν ξένους μετανάστες – εργατικό δυναμικό από χώρες που πεινούσαν. Κι αφού αναπτύχθηκαν κάργα στα επόμενα 50 χρόνια, τώρα δεν τους θέλουν και τους 'πνίγουν'. Κι η πρώτη γενιά μεταναστών που τις ανέπτυξαν, μετά την ανάπτυξη πέρασε στην ανεργία με τρομακτικό αντίκτυπο και περιθωριοποίηση για τις επόμενες γενιές μεταναστών που όμως είχαν γεννηθεί εκεί και είχαν πολιτογραφεί Ευρωπαίοι. Κι ήταν αυτές, οι επόμενες γενιές Ευρωπαίων με ρίζες 'απολίτιστων' χωρών που τους κάθισαν στο στομάχι και τους κάθονται μέχρι σήμερα χαρακτηρίζοντάς τους βάρβαρους κι απολίτιστους. Χωρίς δουλειές κι εκπαίδευση δεν έχουν άλλη διέξοδο απ' την παρανομία και την εξέγερση που συχνά αποκαλούν τρομοκρατία προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τ' αδικαιολόγητα και να ξεπλύνουν την δική τους ευθύνη. Οι ίδιοι τους κάλεσαν για την 30ετή ανασυγκρότηση μετά τον πόλεμο είτε διότι δεν ήταν αρκετοί είτε διότι ήταν τεμπέληδες για να τα καταφέρουν μόνοι τους. Ας μην το συνεχίσω, η ιστορία είναι γνωστή.
Ένας τέτοιος γόνος δεύτερης γενιά είναι κι ο τραγικός ήρωάς μας που περνάει από 40 κύματα μέχρι την εξαθλίωσή του κι η συμμετοχή του δαιμόνιου ντέντεκτιβ Ισιντόρ Ντυκάς και του αμίμητου Κινέζου φίλου του είναι ελάχιστη στην δράση του μύθου και γι' αυτό δεν αποτελεί μέρος της Σειράς Ιδιωτικός Ερευνητής.
Σε χώρα που οι 'σκούροι' περιθωριακοί απόγονοι μεταναστών είναι για φτύσιμο, ο ήρωάς μας γεννήθηκε ομορφόπαιδο κι εραστής. Και το πλήρωσε. Εάν είχε γεννηθεί άσχημος μπορεί και να την σκαπούλαρε, ποιος ξέρει. Παρόλα αυτά, δεν παύει να είναι μυθιστόρημα φαντασίας και όποια ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις που περιγράφονται είναι εντελώς συμπτωματική. Και το τονίζω αποποιούμενος κάθε ευθύνης πατώντας πάνω στην ελευθερία της έκφρασης. Στα γεράματα διαβητικός και χωρίς προστάτη με τα παρελκόμενά του και δίαιτες, ατσιγαρίες και περιπάτους στα δάση, είναι η μοναδική μου έξοδος. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ και ξερό ψωμί. Θα τα λέω όπως τα μιλάω για όποιον θέλει να τ' ακούσει και σίγουρα όχι για να κονομήσω.
Το σύντομο χρονικό διάστημα ανάμεσα σε διαφορετικά έργα δεν αποτελεί έκπληξη. Στην 6μηνη και βάλε διάρκεια της ανάρρωσης, έγιναν πολλά πρόχειρα και τ' αποτελειώνω σιγά-σιγά κι ένα-ένα χωρίς κάποια σειρά. Έτσι κι αλλιώς, είναι τσάμπα κι όποιος προλάβει την δωρεάν περίοδο έκδοσης. Μετά θα μπει μια εξωφρενική τιμή 1-2 Ευρουλάκια για να δικαιολογήσει το στατιστικό «ένα βιβλίο=ένα πακέτο τσιγάρα» απ' τα συγγραφικά δικαιώματα.
Και το επόμενο μάλλον δεν θ' αργήσει τώρα που άρχισα να έρχομαι στα ίσια μου. Γερνάω όμως κάθε μέρα κι ίσως περισσότερο απ' τους άλλους.