غرب‌زدگی مشهورترین و چالش‌برانگیزترین کتاب جلال آل احمد در سال ۱۳۴۰ به رشته تحریر درآمد و در مهرماه سال ۱۳۴۱ منتشر شد. معمولاً بسیاری علت شهرت آل احمد را همین کتاب می‌دانند. نشانه‌ها و آثار ورود مدرنیزاسیون به ایران و تاثیر آن بر سبک زندگی ایرانیان از موضوعات محوری کتاب است.

در سال ۱۳۴۲ نسخه کاملتری از کتاب آماده چاپ بود اما از چاپ آن جلوگیری کردند. در نثر کتاب غرب زدگی از فعل، حروف اضافه، مضاف‌الیه‌ها، دنباله ضرب‌المثل‌ها به صورتی محدود استفاده شده و کتاب آل احمد ضرب‌آهنگی تند و شتابزده به خود گرفته است. آل احمد به راحتی برخی سنت‌های ادبی و قواعد دستور زبان فارسی را پشت سر می‌گذارد و این ویژگی در نامه‌های او به روشنی مشهود است. در نثر جلال آل احمد بسیاری از جملات، تعبیرات و اندیشه‌ها برای نشان دادن ایجاز نوشته‌ها و ضرب‌آهنگ سریع آن‌ها به صورت نیمه رها می‌شود و به جای آن از علامت «...» استفاده می‌کند. آل احمد غرب‌ زدگی را آفتی توصیف کرده که از غرب آمده و کشورهای جهان سومی را بیمار می‌کند. او معتقد بود آدمی که متاثر از دنیای غرب است، ریشه و بنیاد خود را از دست می‌دهد. در جایی از کتاب آمده "آدم غرب زده هرهری مذهب است و به هیچ چیز اعتقاد ندارد، اما به هیچ چیز هم بی اعتقاد نیست. یک آدم التقاطیو نان به نرخ روز است. همه چیز برایش علی السویه است. خودش باشد و خرش از پل بگذرد، دیگر بود و نبود پل هیچ است".

صادق زیباکلام درباره کتاب این گونه شرح می‌دهد که "غرب زدگی" آل احمد به سبب جلسات دولتی حکومت پهلوی به وجود آمد. جمع‌آوری گزارش جلسات «شورای فرهنگ» توسط جلال آل احمد غرب زدگی را در ۱۰۰۰ نسخه به چاپ رساند.