Η Κωνσταντίνα ειχε ανάγκη να απομονωθεί. Το ήσυχο χωριουδάκι της Αρκαδίας ήταν ιδανικό. Πόσο ήσυχο ήταν όμως αυτό το χωριό, είχε πολλά μυστικά και μυστήρια. Το πεπρωμένο της την περίμενε εκεί. Κάτι την συνέδεε με τον τεράστιο λευκό λύκο, κάτι την ένωνε με το παρελθόν!!! Ένα πέπλο μυστηρίου κάλυπτε αυτό το χωριό, στόματα σφραγγισμένα, αρνούμενα να μιλήσουν, αρνούμενα να θυμηθούν... Γιατί όμως ;