Ze noemen me De Pruimpjesdief.
Omdat ik maar met één soort vrouw neuk.

Maagden.
Ik betaal een mooi bedrag voor die ervaring. En soms willen de vrouwen er niet eens voor betaald worden.
Ik geil op hun strakheid en hun tranen. Ik geil op de bloeddruppels die de lakens bevlekken. Iedere man heeft zo zijn fantasie ... en ik heb het geluk dat ik me de mijne kan veroorloven.
Wanneer Monroe mijn leven komt binnenwandelen, zit ze opgezadeld met een enorme studielening die ze onmogelijk kan terugbetalen. Daarbovenop komt nog eens de ziekenhuisfactuur voor de kankerbehandeling van haar moeder ... die ondertussen overleden is. Ze zit tot over haar nek in de schulden en ziet geen uitweg.

Of toch één.
Haar maagdelijkheid verkopen aan De Pruimpjesdief.